من میخواستم انگلیسی یاد بگیرم تا بتونم تو دانشگاه های خارجی در مقطع کارشناسی ارشد در رشته مهندسی ثبت نام کنم. در آن  زمان از من آیلتس ششم و نیم میخواستن. حالا می خوام تجربه شخصیم رو بنویسم که چجوری از سطح کاملاً مقدماتی شروع کردم و تونستم نمره لازم رو تو دو سال بگیرم.

چجوری شروع شد

وقتی تصمیم به یادگیری زبان گرفتم به یک موسسه زبان انگلیسی رفتم و گفتم که می خوام معلم خصوصی بگیرم برای اینکه لازم داشتم که سریعتر پیش برم. در ابتدا من بودم و معلم، فقط دو نفر بودیم . از لحاظ مالی هم حتی برای به  من بهتر بود. درسته که کلاس ها گرون تر بود ولی سرعت پیشرفت مون بیشتر بود طوری که اضافه قیمت و جبران می کرد. 

ایراد کلاس کاملا خصوصی اینکه خیلی حرف برای گفتن نداشتیم چون فقط دو نفر بودیم، من و معلم. معلم هم خیلی حرف نمیزد. اجازه می داد من حرف بزنم ولی حرفهای منم زود تموم می‌شد.

تا اینکه خود موسسه پیشنهاد داد یه نفر دیگه هم به کلاس اضافه کنیم و به نظرم هم پیشنهاد خیلی خوبی بود از لحاظ مالی ارزان تر شد. سرعت پیشرفت از روی کتاب کمتر شد ولی خوب بیشتر حرف می زدیم. چند سطح مقدماتی رو با همین کلاس خصوصی پیش رفتم. راضی بودم.

تمرین گوش دادن

از همون اول مشکل listening داشتم و از معلم سوال کردم که چه راه حلی پیشنهاد میدید. پیشنهادش این بود که  پادکست دانلود کنم و خیلی زیاد گوش کنم. من این کار و کردم ولی متاسفانه هیچی نمی فهمیدم. توجیه معلم این بود که با اینکه نمیفهمی به گوش کردن ادامه بده برای این که باعث می‌شه که گوشت به صداها و آواهای انگلیسی عادت کنه. من به حرفش گوش دادم، تو تمام مسیر خوابگاه تا دانشگاه که حدود نیم ساعت بود داشتم تمام وقت پادکست گوش میکردم. تعبیر معلم این بود که انگار داری به صدای گنجشک گوش میدی، نمیفهمی چی میگه ولی داری گوش تو به اون صداها آشنا می‌کنی. این قضیه خیلی ادامه داشت و من هنوز هیچی نمی فهمیدم و این قضیه یکم اذیتم میکرد. سعی کردم تغییری ایجاد کنم ببینم چه اتفاقی می افته.

متوجه شدم که چند تا اشتباه می کردم. اشتباه بزرگ این بود که تعداد زیادی پادکست دانلود میکردم و به هر کدام از پادکست های فقط یک بار گوش می کردم. و موضوعاتی که انتخاب میکردم به هم هیچ ربطی نداشتند.

تصمیم گرفتم اول از همه فقط یک موضوع خاص رو انتخاب کنم و فقط در همون زمینه پادکست دانلود کنم. تصمیم گرفتم که فقط یک پادکست درهفته دانلود کنم. من موضوع science رو انتخاب کردم. به طور خاص BBC Science in Action پادکست مورد علاقه م‌ شده بود که هر هفته یک episode جدیدش می اومد بیرون. فکر می کنم الان هم هنوز هست. موضوع science برای کسانی که می‌خواهند آیلتس آکادمیک بدن هم خیلی لازم بود. از طرفی هم پادکست به روز بود و باعث می شد که من از اخبار علمی روز مطلع بشم، هر چند دست و پا شکسته, که خودش جذاب بود. چون معمولا اخباری بود که خیلی از جاهای دیگه نمیشد شنیدش و افراد دیگه اطلاعی ازش نداشتن. همین جذابیت ها باعث میشه که آدم راحت تر ادامه بده.

مرحله اول این بود که برم پاراگرافی که در مورد پادکست در محل دانلود قرار داده شده بود و میخوندم و تمام لغات جدید شو در می آوردم و یاد میگرفت م. حالا به این پادکست در طول هفته چند بار، مثلاً روزی دو بار گوش می کردم. وقتی که گوش می کردم سعی میکردم این کلماتی را که بلدم توش پیدا کنم. اولش حتی یه جمله هم نمی فهمیدم. ولی همینکه یه لغاتی رو توش می فهمیدم برام جذاب شده بود. و باعث میشد که من راحت تر ادامه بدم. این پادکست گوش کردن همینجوری ادامه پیدا کرد تا وقتی آیلتس دادم. یعنی دو سال ادامه پیدا کرد و باعث شد که لیسنینگ من خیلی تقویت بشه. به نظر من پادکست از فیلم خیلی بهتره چون مکالمات روزمره چند نفر با همه ولی مکالمات در فیلم مصنوعی ه و واقعی نیست. از طرفی پادکست چون تصویر و زیرنویس نداره، آدم و بیشتر مجبور میکنه که روی گوش کردن تمرکز کنه. از طرفی هم پادکست و همه جا می تونید گوش کنید و خیلی کوتاه تر از فیلم ه.

یادآوری می کنم که من پادکست گوش کردن رو از همون سطح مقدماتی شروع کردم. خیلی ها میگن که در سطح مقدماتی این کار برامون سنگینه. این روش از همون سطح مقدماتی فوایدی داره تا سطح های پیشرفته‌ تر. طبیعتاً نوع فایده ش در هر سطحی با سطح دیگه فرق میکنه، ولی عملکرد شما یکسان ه.

خلاصه:

1. یک پادکست در موضوع مورد علاقه خودتون پیدا کنید که فعال باشه و به روز باشه. پادکست باید حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه باشه. طولانی تر خسته تون می کنه. ۲۰ دقیقه برای من بهترین بود.
2. هر هفته آخرین اپیزود ش و دانلود کنید.
3. پاراگرافی که نوشته در اون قسمت راجع به چی صحبت می کنند رو مطالعه کنید و کاملا بفهمید و لغات جدیدش و در بیارید.
4. در طول هفته چندین بار به اون پادکست گوش بدید و سعی کنید بفهمید.

هدف:

• در سطح مقدماتی، هدف آشنایی با صداها و آواها ست. مثل صدای پرنده بهش گوش کنید.
• در سطح بالاتر، هدف تمرین شنوایی و فهمیدن ه که برای امتحانات زبان و مکالمه روزانه بسیار ضروری است.

کلاس زبان و تمرین مکالمه

من در طول این دو سال همیشه یه کلاس زبانی (غیر خصوصی) می رفتم و حتی یک ترم دوره کارشناسی رو مرخصی گرفتم و هر روز روزی ۵ تا ۸ ساعت زبان یاد می گرفتم حدوداً چهار ماه. یک موسسه مخصوص آیلتس کلاس می رقتم که تکنیک های آیلتس و یاد می داد (که خیلی تکنیک هاشون بدرد نخورد) ولی برای آشنایی با زبان خیلی خوب و در درس دادن انگلیسی عمومی به نظرم خیلی خوب بودن. انتخاب کلاس هم خیلی مهمه. شما باید از این کلاسی که میرید لذت ببرید. کلاسی خوبه که بتونید و اجازه داشته باشید که با خیال راحت حرف بزنید. بعضی وقتها فکر می کنم آدم یک کلاس بره که از سطح خودش پایین تر باشه، اعتماد به نفس بیشتری داره برای اینکه حرف بزنه و نتیجتا بیشتر حرف می زنه. مثلاً یادمه یکی از کلاس هایی که میرفتم استاد میگفت که اول کلاس هرکس خبر جدیدی داره بگه. چون پادکست خبری، علمی و به روز خیلی گوش میکردم هر جلسه موضوعی داشتم که بگم. و چون لغات عجیب غریبی داشت همیشه بعدش استاد باید لغات جدید و برای بقیه ترجمه می‌کرد. همین این قضیه به من حس و نمره ی خوبی میداد 😁. هدفتون از کلاس رفتن نباید این باشه که چیزهای جدید سر کلاس یاد بگیرید. هدفتون باید این باشه که سر کلاس تمرین صحبت کردن کنید و چیزهای جدیدی رو که خارج از کلاس یاد گرفتید، تمرین کنید و یه رخ دیگران بکشید 😁 و اگه سوالی داشتید از استاد بپرسید. یاد گرفتن چیزهای جدید و باید بزارید تو وقت خودتون با کتابهایی که خودتون میخونید، با پادکست هایی که گوش میدید یا کارهای دیگه ای که می کنید. 

دایره لغات و گرامر 

توصیه من برای حفظ کردن و افزایش دایره لغات اینه که حتما از یه سیستم لایتنر استفاده کنید. تمام لغات جدیدی که خودتون مواجه شدید باهاش رو وارد سیستم کنید. حالا بعدا میگم از کجا لغات جدید بیارین. از کارت های لایتنر آماده استفاده نکنید. چون باهاشون نمی تونید ارتباط برقرار کنید که از کجا اومدن. همین که خودتنون لغات رو تحقیق کنید و بنویسید باعث می شه بهتر یاد بگیرید.

روش ساختن کارت های لایتنر هم مهم ه. روی کارت معنی لغات را بنویسید و پشت کارت خوده لغت رو. این باعث میشه که اونوقت بیشتر لغت در ذهنتون اکتیو باشه. خودتون رو مجبور کنید که از روی معنی،  خود لغت رو حدس بزنید.‌این جوری موقعی که بخواید استفاده کنید، راحت تر به ذهنتون میاد. معنی رو هم به انگلیسی بنویسید از روی دیکشنری معتبر انگلیسی به انگلیسی وارد کنید. حتی مثال های مربوط به لغت رو هم وارد کنید. و جمله ای که توش این لغت رو دید رو هم وارد کنید. فقط حواستون باشه که جای خود لغت، یه کاراکتر مخصوص به کار ببرید که روی کارت، خود لغت رو نبینید.

روزانه حداقل یک ربع تا نیم ساعت با سیستم لایتنر تون لغات جدید رو مرور کنید. 

چندین منابع مختلف می توانید استفاده کنید برای اینکه لغات جدید پیدا کنید که وارد سیستم لایتنر بکنید. مثلاً همون پادکست که گوش می کنید و لغات جدیدشو در میارید. یا لغاتی که سر کلاس یاد می گیرید. یا لغاتی که تو کتاب های دیگه می خونید و یا لغاتی که از توی مجله پیدا می کنید. مجله یوهو از کجا آمد؟ سوال خوبیه. جلوتر راجع بهش میگم.

دو تا کتاب هم یکی از اساتید به من معرفی کرد که واقعا این دو کتاب به نظر من بهترین کتاب های زبان انگلیسی هستند برای یاد گرفتن لغات جدید و گرامر و …. Grammar for IELTS و Vocabulary for IELTS کتابهای مورد علاقه من بودن. الان همون نویسنده کتاب های جدیدتری داده به اسم های 

از انتشارات Cambridge  نوشته Pauline Cullen.

خیلی ها میگن این کتاب ها چون برای آیلتس نوشته شده از سطح ما بالاتر ولی من پیشنهاد می کنم در هر سطحی که هستید، شروع کنید و به نظرم خیلی بهتر از کتاب هایی مثل ۵۰۴ یا شبیه به اونه. ۵۰۴ و هر وقت شروع کردم نتونستم بیشتر از چند تا درسش و برم جلو، از بس کتاب خسته کننده بود برام. ولی این کتاب ها کاملاً فرق داشتن و برام جذاب بودن.

خواندن و فهمیدن

مجله های انگلیسی هم خیلی توصیه میشه برای کسانی که می خوان زبان یاد بگیرن. مخصوصاً برای آیلتس آکادمیک مجله New Scientist رو خیلی توصیه می‌کنند. در بخش reading and comprehension خیلی کمک می کنه و اصلا ضروری ه. مجله بسیار خوبیه و موضوع ش علمه. این مجله نسخه جدید ش هر هفته میاد بیرون. وقتی سطح مقدماتی بودم از بخش‌های اول مجله خیلی لذت می بردم چون خبرهای کوتاهی داشتند در حد یک پاراگراف. وقتی سطح م بالاتر رفت، مقاله های چند صفحه ایش هم برام جذاب بود. لغات جدید شو دوباره در سیستم لایتنرم وارد می کردم و از خود خبرهایی هم که میخوندم لذت می بردم. خواندن این مجله انقدر دایره لغات م را بالاتر برده بود که خیلی وقت ها خیلی لغاتی رو میدونستم که معلم هم نمیدونست. ولی خیلی مهم بود که من این لغات و هر روز با اون سیستم لایتنر مرور کنم. جالبی دیگر ه مجله علمی خوندن این بود که چون هم مجله به روز میخوندم و هم پادکست به روز گوش میکردم اینها خبر های مشترک داشتند و باعث می‌شد که فهمیدن برام راحت تر باشه و هر موقع فهمیدن راحت تره، زبان خوندن جذابتره. مخصوصاً که یک چیز به روز داری یاد می گیری به یک زبان دیگه. خوب این روش از کتاب زبان درسی فهمیدن خیلی جذاب تره چون همون موقع داری کارایی شو تجربه می کنی.

در انتها

همین. این روش ها رو ادامه دادم. مهمترین نکته ای که تا حالا امیدوارم فهمیده باشید اینه که از روشی که دارید برای یادگیری استفاده می کنید، باید لذت ببرید. اگر لذت نمی برید، روش های دیگر رو امتحان کنید تا بتوانید ادامه بدید. حتی هر کدام از روش های بالا رو امتحان کردید برای چند هفته و لذت نبردید، کمی تغییرش بدید ببینید چجوری حال می کنید دیگه.

اگر انگلیسی یاد گرفتن براتون عادت بشه، خیلی سریع راه می افتید. آقای James Clear تو کتاب معروف Atomic Habits ش می گه

هر چه اصطکاک کمتری با یک عادت همراه باشد، احتمال اینکه آن عادت اتفاق بیفتد بیشتره. 

اگر کتاب Atomic Habits و نخوندید، حتما بخونید. خیلی توصیه می کنم.

موفق باشید.